อย่างไรก็ตาม การประเมินความเร็วในการพัฒนาของเทคโนโลยีต่ำเกินไปจะเป็นความผิดพลาด ความจุของแบตเตอรี่และความเร็วในการชาร์จ โดยเฉพาะ ได้มีการพัฒนาต่อเนื่องในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ถึงแม้ว่าต้นทุนการลงทุนสูงสำหรับแบตเตอรี่และโครงสร้างพื้นฐานการชาร์จจะทำให้การแพร่กระจายเริ่มต้นช้าลง แต่แรงจูงใจทางการเงินและการใช้ไฟฟ้าที่ผลิตเองในราคาที่สามารถจ่ายได้หมายความว่าการลงทุนจะคืนทุนในระยะเวลาหลายปี ปัจจุบันเกษตรกรจะต้องลงทุนประมาณ 40,000 ยูโรในโครงสร้างพื้นฐานการชาร์จของตนเอง

2. การขับเคลื่อนด้วยไฮโดรเจน

การใช้เซลล์เชื้อเพลิงไฮโดรเจนเป็นการขับเคลื่อนทางเลือกในเกษตรกรรมยังไม่สามารถใช้ได้จริงในปัจจุบัน เครื่องจักรเกษตรต้องการพลังงานจำนวนมากในเวลาอันสั้น ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่เซลล์เชื้อเพลิงได้รับการออกแบบไว้ แต่เครื่องยนต์ที่ใช้การเผาไหม้ไฮโดรเจนอาจเป็นทางเลือกในอนาคต ต่างจากการขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้า เครื่องยนต์นี้มีข้อดีที่ช่วยให้สามารถใช้ชุดขับเคลื่อนที่มีอยู่ได้ในระดับหนึ่ง แม้จะต้องติดตั้งเครื่องยนต์ที่แตกต่างออกไป อย่างไรก็ตาม ความจุถังน้ำมันที่มีอยู่จะต้องเพิ่มขึ้นสิบเท่าเพื่อเก็บไฮโดรเจนที่จำเป็นโดยไม่ต้องหยุดเติมน้ำมันบ่อยเกินไป การต้องการพื้นที่เพิ่มนี้จะเปลี่ยนแปลงสถาปัตยกรรมเครื่องจักรที่มีอยู่โดยสิ้นเชิง นอกจากนี้ โครงสร้างพื้นฐานและโลจิสติกส์ยังมีความท้าทายเพิ่มเติม: การสร้างสถานีเติมไฮโดรเจนในฟาร์มมีค่าใช้จ่ายสูงมากเมื่อเทียบกับปั๊มดีเซล ในราคาปัจจุบันฟาร์มต้องลงทุนประมาณ 800,000 ยูโร นอกจากนี้ยังต้องมีการจัดส่งไฮโดรเจนให้ฟาร์มบ่อยครั้ง ต่างจากไฟฟ้าจากเต้ารับ

De powerpers.